طراحی مرکز درمانی سرطان

آذر ۱۰, ۱۳۹۹47

طراحی کلینیک و مرکز درمانی رویکردی مبتکرانه برای مراقبت از افراد مبتلا به سرطان را پیش گرفته است که بر روی تجربه‌ی بیماران با روش‌هایی نوین در استرالیا متمرکز است. این اولین مرکز درمانی سرطان در کشور است که تمام موارد مورد نیاز بیمار، اعم از مراقبت‌های سرپایی، چکاپ‌های مداوم، آزمایش‌های بالینی، پژوهش، آموزش، درمان‌های تکمیلی و حمایت روانی‌-اجتماعی را ارائه می‌دهد.

گرچه مرکز درکمانی Lifehouse با عملکردهای موجود بیمارستان سلطنتی شاهزاده آلفرد و مرکز پژوهش‌های دانشگاه سیدنی ادغام شده است، اما طراحی کلینیک به عنوان مرکزی خصوصی و غیر انتفاعی، برای بیماران خصوصی و عمومی انجام شده است. این یک مؤسسه‌ی خیریه‌ی ثبت‌شده است که تمام درآمد آن صرف مراقبت از بیماران می‌شود.

اطلاعات پروژه :

محل پروژه: کامپرداون استرالیا
معماران: HDR Rice Daubney
متراژ: ۴۳۰۰۰۰ فوت مربع
سال ساخت: ۲۰۱۳
عکاسان: Brett Boardman ، Tyrone Branigan ، Simon Grimes

پروژه‌ی ساخت و طراحی مرکز درمانی سرطانی Lifehouse تحقق نگرش کریس اوبرین (Chris O’Brien) ، یک متخصص سرطان سر و گردن است. در سال ۲۰۰۶، در یک پیچ و خم بی‌رحمانه‌ی سرنوشت، تومور بدخیم مغزی برای کریس تشخیص داده شد و به همین دلیل او از موقعیت خود کنار رفت تا بر روی معالجه و درمان خود تمرکز کند. اما او این ناملایمات شخصی خود را به یک موقعیت جهانی تبدیل کرد و تجارب خود را در اختیار بیماران خود و خانواده‌های آنان گذاشت تا سخت‌تر با سرطان مبارزه کنند و برای این امر روشی را پیش گرفت که در آن پژوهش و درمان با هم ادغام شده‌اند. کریس در سال ۲۰۰۹ از سرطان شکست خورد اما دیدگاه او در طراحی کلینیک Lifehouse به ثمر نشست.

هدف از طراحی و دکوراسیون داخلی کلینیک Lifehouse بسیار ساده است:

آسان کردن کارها برای افراد مبتلا به سرطان، به نحوی که در مواجهه با بیماری و تبعات آن احساس تنهایی نداشته باشند؛
برای تبدیل کشفیات جدید به درمان بهتر سرطان؛
و البته مهم‌تر از همه برای باز کردن راهی به آینده‌ی بدون سرطان؛

ساخت و طراحی کلینیک Lifehouse بر خلاف بیمارستان‌های رایج در استرالیا، به صورت ساختاری عمودی و در نه طبقه انجام شده است. به دلیل ساختار و چیدمان عمودی فضاها، تیم طراحی و دکوراسیون داخلی کلینیک ، زمان قابل توجهی را صرف این کردند که رفت و آمد بیماران تا حد امکان طبیعی و راحت انجام شود. پارکینگ ایمن، دربانی هتل‌مانند، فضای انتظار وسیع، طراحی داخلی کلینیک با جزئیات مدرن و نور طبیعی فراوان و همچنین مسیریابی آسان، باعث می‌شود که بیماران به محض ورود و هدایت شدن به ساختمان، احساس مثبتی داشته باشند.

تمام فضاها مطابق برنامه‌های طراحی کلینیک حول یک آتریوم مرکزی کشیده شده‌اند که تا طبقه‌ی نهم بالا رفته است و نورگیر سقفی بزرگی بالای آن قرار دارد. این نورگیر سقفی، نور طبیعی روز را در داخل ساختمان منتشر می‌کند. دسترسی به تمام فضاهای عمومی از این بخش امکان‌پذیر است که تحت عنوان یک فضای ارتباطی برای پزشکان و پژوهشگران و همچنین مکانی برای تعاملات اجتماعی بیماران در طراحی کلینیک منظور شده است. آسانسورهای شیشه‌ای طبقات را به هم مرتبط می‌کنند و دید ظریفی به فضاهای عملکردی و چشم‌اندازهای جالب توجهی را به طبقات پایین ارائه می‌دهند. صفحات آهنی سوراخ‌دار، یک المان طراحی تکرار‌شونده در آتریوم مرکزی، طراحی داخلی اتاق انتظار و نمای کلینیک است. الگوی این صفحات بر اساس متن نام کلینیک به حروف بریل است.

نظم عمودی موجود در طراحی کلینیک ، نمایان‌گر رویکرد عملکردی آن است. به این ترتیب که تجهیزات سیار در طبقات پایین‌تر، بخش‌های مراقبتی و بحرانی در بخش میانی و دو طبقه‌ی آخر میزبان بیماران بستری است؛ ۹۶ اتاق درمان خصوصی موجود در برنامه‌های طراحی داخلی کلینیک ، بسیار با هدف به نحوی قرار گرفته‌اند که از چشم‌اندازهای ویژه‌ای برخوردار باشند. بسیاری از اتاق‌ها، دسترسی‌هایی نیز به حیاط خلوت‌ها و باغچه‌های خصوصی داخلی دارند. بخش‌های پژوهشی مطابق برنامه‌های طراحی کلینیک در طبقه‌ای زیر بخش بستری بیماران قرار گرفته‌اند. این باعث افزایش ارتباط بین پزشکان و محققان شده و روند درمان را از کشف تا عملیات تسریع می‌بخشد.

با الهام از مراکز مگی در انگلستان (شبکه‌ای مرکزی که برای حمایت، اطلاعات و پیشنهادات عملکردی به افراد مبتلا به سرطان ایجاد شده است.) فضایی در برنامه‌های طراحی داخلی کلینیک تحت عنوان نشیمن Lifehouse برای جای دادن خدمات پشتیبانی، آموزش و درمان گنجانده شده است که می‌توان از آن برای مشارکت با مراقبت‌های پزشکی به منظور کمک به مدیریت اثرات جانبی درمان‌ها استفاده کرد. این فضا مطابق برنامه‌های طراحی و دکوراسیون داخلی کلینیک ، در طبقه‌ی هم‌کف قرار گرفته و درمان‌هایی مانند ماساژ، یوگا، طب سوزنی و … در آن ارائه می‌شود. در طبقه‌ی هم‌کف فضایی در نظر گرفته شده است که در آن بیماران و خانواده‌های آنها برای تشخیص پزشکی آماده می‌شوند.

ابداع ساختمانی در این مقیاس در زمین نیازمند طراحی حساب‌شده‌ای بود. برای کاهش ارتفاع کلی ساختمان، یک دپارتمان پزشکی در زیر طبقه‌ی هم‌کف در نظر گرفته شد که نور طبیعی خود را از طریق حیات خلوت‌های موجود در لبه‌ی ساختمان تأمین می‌کند. نمای رو به خیابان که شامل دو سطح شفاف پوشیده از شیشه‌های مشجر می‌شود، به سمت عقب کشیده شده و حجم کلی را برای مطابقت با مقیاس پیاده‌رو در هم می‌شکند. تیغه‌های شفاف افقی رو به شمال، باعث تعادل عمودی پنجره‌ها رو به جنوب شده و تنوع خوبی در حجم ساختمان ایجاد می‌کنند. همچنین از این طریق طراحی کلینیک به صورتی زنده و پویا تکمیل می‌شود.

کلیت ساخت و طراحی داخلی مرکز درمانی از لحاظ کانسپت بسته و محصور است، بدون اینکه بیش از حد درونگرا باشد. لایه‌بندی نمای کلینیک، گنبدها، شیشه‌های مشجر و صفحات سوراخ‌دار امکان فراهم آوردن نور طبیعی فراوانی را به درون ساختمان ایجاد کرده و در عین حال حریم خصوصی افراد را از دید مزاحم بیرون حفظ می‌کنند. در طراحی مرکز درمانی سرطانی به هیچ وجه از تکرار بافت محلی که شامل ترکیبی منحصر به فرد از نماهای آجری ویکتوریایی و ساختمان‌های سبک آرت دکو است، خبری نیست. به جای آن نماهای شفاف بیشتر مقیاس و جزئیات بافت محلی موجود را منعکس کرده و آن را پاس می‌دارند. با احترام به پردیس سلطنتی شاهزاده آلفرد در آن سمت خیابان، این ساختمان مرکز بخش‌های پژوهشی منطقه است. ساختمان و ورودی آن رو به پردیس اصلی بیمارستان جهت‌گیری شده و مرزی فعال و در عین حال ایمن را برای حوز‌ه‌ی عمومی فراهم می‌کند.