طراحی خلاقانه واحدهای مسکونی شش ضلعی برای بی خانمان ها

شهریور ۶, ۱۳۹۷126

با طرح پیشنهادی شرکت خلاق FramLab، دیوارهای خالی نیویورک می توانند با پوسته ای از واحدهای کوچک شش ضلعی تجهیز شده و جمعیت رو به افزایش بی خانمان های نیویورک را در خود جای دهند. شرکت FramLab که در نیویورک و اسلو مشغول به فعالیت است، طرح “Homed” را در پاسخ به جمعیت روبه افزایش کارتن خواب های شهر نیویورک ارائه کرده است. جمعیت این افراد از سال 2012 حدود 40 درصد افزایش داشته است.

از آنجا که زمین هایی که برای ساخت و ساز آماده باشند، محدود و گران قیمت هستند، طرح پیشنهادی FramLab از ایده “پارکینگ های عمودی” استفاده کرده که بر روی دیوارهای بلند بناها قرار گرفته و پناهگاهی موقتی برای کارتن خواب ها فراهم می آورد. در این طرح واحدهای مسکونی کوچک، بر روی نماهای بدون پنجره کنار خیابان، پوسته و فریمی در نظر گرفته شده که در فضای خالی آن مدول هایی به شکل شش ضلعی قرار می گیرند.

طراح پروژه می گوید: ” اگرچه هر یک مترمربع فضا در نیویورک به صورت رسمی سند و مدرک و مالکی دارد اما کماکان فضاهای عمودی زیادی هستند که بدون استفاده مانده اند. چنین فضاهایی مانند نماهای خالی بناها، می توانند صدها مترمربع زمین و بستر برای ساخت سرپناه به وجود آورند.”

دسترسی به واحدهای مسکونی در این پوسته، با پلکانی که در میانه چهارچوب این پوسته مشبک تعبیه شده است، تامین می شود. معمار پروژه، این سازه را به گونه ای طراحی کرده که ساده و سریع برپا شود و به همان سرعت جمع شود و بنابراین این سیستم انعطاف پذیر و قابل تغییر خواهد بود.این طرح شباهت هایی به طرح James Furzer برای پناهگاه های موقت برای بی خانمان های لندن نیز دارد که با متریال چوب ساخته می شود.

واحدهای پیش ساخته، دارای پوسته ای آلومینیومی خواهند بود که در شرایط آب و هوایی نامناسب نیز دوام می آورند. این پوسته سازه هایی تری دی پرینت شده و از جنس پلی کربنات بازیافتی را در خود جای می دهد. در جلوی هر یک از واحد های مسکونی از شیشه های هوشمند استفاده خواهد شد که دید به خارج این سازه را برای ساکنان تامین می کند. بعلاوه از این شیشه ها می توان برای نمایش آثار هنری یا تبلیغاتی نیز در جهت آراستن جداره های خالی استفاده کرد.

هر یک از این واحد ها برای سکونت یک نفر مناسب است و درمقابل شرایط زندگی در پناهگاه های متداول برای بی خانمان ها که به صورت فضاهای مشترک است، می تواند محرمیت و امنیت را برای این افراد تامین کند. این سیستم ساختمان سازی بعلاوه یادآور واحدهای مسکونی قدیمی تک خوابه این شهر به نام SRO می باشد که در گذشته به عنوان مسکن ارزان قیمت برای یک تا دو نفر ساخته می شده است. ساخت SRO ها در بین سال های 1950 تا 1970 با معرفی قوانین ساخت مسکن، متوقف شد که به نظر این قانون باعث افزایش شمار افراد بی خانمان شده است.

جداره های داخلی سرپناه های طرح Homed، با پلای وود پوشش داده شده تا فضایی گرم و دوستانه به وجود آید. سازه های داخلی مانند فریم تخت ها و کابینت ها از بیوپلاستیک ها به روش تری دی پرینت ساخته خواهد شد. بیوپلاستیک ها پلیمرهایی گیاهی هستندکه می توانند تجزیه شده و به طبیعت بازگردند. تمام تجهیزات این بنا به صورت مدول های توکار بوده و به ساکنان اجازه می دهد که بتوانند مطابق نیازهایشان این مدول ها را چیدمان کنند.

FramLab در این باره می گوید: “اگرچه پوسته خارجی از آلومینوم اکسیدشده ساخته شده است اما پوشش فضای داخلی به گونه ای است که محیطی دوستانه و ملایم به وجود آید. مدول های تری دی پرینت شده اجازه می دهند که مبلمان، کابینت، روشنایی ها و سایر تجهیزات با سازه تلفیق و یکپارچه شوند و اینگونه در نهایت منجر به فضایی مینیمال خواهند شد که متناسب با نیازهای خاص و خواسته های ساکنان خواهد بود.”

رندرهایی که از این واحدها ارائه شده است طرح های مختلفی را برای فضاهای داخلی نشان می دهد. فضایی با یک تخت خواب در زیر یک سری کمد و یا فضایی دیگری که شامل بخش مطالعه نیز می باشد. تصاویر دیگر واحدی را نشان می دهند که یک اتاق تعویض لباس و دوش دارد که شاید برای استفاده مشترک باشد. و همینطور فضایی را می بینیم که دارای نشیمن های پلکانی است که برای ملاقات ساکنان این بناها در نظر گرفته شده است. عوامل متعددی مانند افزایش اجاره بها، کاهش فضاهای زندگی وکاهش بازه های زمانی پرداخت اجاره در سال های اخیر منجر به رشد جمعیت بی خانمان های نیویورک شده است.

دفتر معماری خلاق FramLab که توسط طراح نروژی، Andreas Tjeldflaat، بنیانگذاری شده است، تصدیق می کند که طرح پیشنهادی Homed نمی تواند مشکل بیخانمان ها را کاملا حل کند اما مهم است که طراحان نیز قدمی در جهت رفع این مشکل بردارند. این استودیو در این باره می گوید: “حجم وسیع و پیچیدگی این موقعیت نیازدارد که به میزان گسترده و در سطح قانونگذاری بر روی این قضیه کار شود. اما حضور جامعه طراحان نیز به عنوان بخشی از فرآیند حل این مسئله، ضروری است. “